Ja, dan ben je dus inconsequent,
maar hoe erg is dat nou helemaal?

Mensen vragen mij soms waarom ik geen vlees eet. ‘Omdat ik geen dieren wil doden’, is meestal mijn antwoord. ‘Je hoeft die dieren toch niet zelf te doden?’ krijg ik dan vaak als reactie. ‘Dat klopt, maar als ik zelf geen dieren wil doden, vind ik dat ik het anderen ook niet voor me moet laten doen.’

Vaak blijft het daarbij, maar zo af en toe is er iemand die er geen genoegen mee neemt. Ik vermoed dat hij (het zijn meestal mannen) mij ervan wil overtuigen dat ik beter kan stoppen met mijn vegetarisme, om zo zijn eigen vleesconsumptie te rechtvaardigen. De meest toegepaste tactiek is om mij op een inconsequentie te betrappen. Gek genoeg zijn tot nu toe al twee mensen daarom over het jaïnisme begonnen.

Het jaïnisme is een Indiase godsdienst. Volgens deze leer heeft elk levend wezen een individuele en eeuwige ziel. Daarbij hanteren de leden van dit geloof een brede opvatting van leven. Planten hebben ook een ziel en zelfs water is volgens hen bezield. Het belangrijkste principe van het jaïnisme is respect tonen voor alles wat leeft. Dit principe voeren ze zeer consequent door. Ze eten uiteraard vegetarisch om zo geen dieren te doden, maar hun voedselwetten gaan nog veel verder. Zo mogen ze ook geen wortelgroenten eten, want daardoor kan de plant niet verder leven. Bovendien vegen ze het pad voor zich schoon met een bezem, zodat ze niet per ongeluk op een klein beestje stappen. Ze willen echt niets of niemand doden.

Als mijn ondervragers het jaïnisme zo’n beetje hebben uitgelegd, vragen ze met een triomfantelijk lachje om hun lippen: ‘En wat denk je, lukt het deze Indiase gelovigen om geen levens te doden?’ Voordat ik iets kan zeggen, geven ze zichzelf al antwoord: ‘Nee. Dat zal nooit lukken. Als je alleen al ademt, zal je af en toe per ongeluk een beestje inslikken. Dus je moet stoppen met ademen om geen levens meer te doden. Accepteer het nu maar: leven betekent doden.’ 

Ik denk dat ze gelijk hebben. Het zal je nooit lukken om geen dieren te doden of je moet jezelf doden. Het lukt überhaupt niet om helemaal consequent te leven. En dat is niet erg. Je kunt er beter naar streven om goed te doen, dan om consequent te zijn. Daarom is de verontwaardiging van de vleeseter over mijn leren riem of mijn leren schoenen zo ongepast. Het hek is al helemaal van de dam als ik wel eens een stukje vlees eet. Terwijl als iemand zo af en toe een stukje vlees mag eten, dan is het wel de vegetariër. Die eet (bijna) nooit vlees en spaart zo heel veel dieren. Die vleeseters zouden zelf wat minder vlees moeten eten.  

Frank Meester is buitengewoon afdelingshoofd van Buro Fludo.
Hij bedenkt manieren om met behulp van de filosofie
het leven iets minder ellendig te maken.

 

Elke week versgetypte levenstips ontvangen?
Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief



Wil je meer BURO FLUDO?
Misschien is een cursus dan iets voor jou!