Er is misschien geen hiernamaals, maar er is wel een nagedachtenis. Volgens de Duits-Amerikaanse filosoof Hannah Arendt bestaat er zoiets als onze tweede dood. Onze eerste dood is wanneer ons lichaam het begeeft, onze tweede dood wanneer er niet meer over ons gesproken wordt.
Soms doe of maak je tijdens je leven dingen die langer blijven bestaan dan jij. Misschien ben je architect en maak je gebouwen die nog eeuwen staan of misschien zeg je dingen die nog lang naverteld worden door je kinderen en de kinderen van je kinderen.
Het effect van je daden en woorden, daar heb je maar gedeeltelijk invloed op. Anderen kunnen ermee aan de haal gaan. En zo komt het dat je soms herinnerd wordt om redenen die je zelf nooit had kunnen bedenken.
Neem bijvoorbeeld de Franse journalist Victor Noir. Vrijwel niemand leest nog zijn artikelen, toch is hij voor velen een geliefd persoon. In 1870 werd Noir doodgeschoten door de achterneef van Napoleon, prins Pierre Bonaparte. Hij werd daardoor een martelaar voor de republikeinen: de tegenstanders van Pierre Bonaparte.
Op 12 januari 1870 begeleidde een processie van ruim 100.000 man Noir naar zijn graf. Beeldhouwer Jules Dalou maakte een beeld van de journalist voor op de grafsteen. De kunstenaar vereeuwigde Noir vlak na zijn dood: hij ligt op zijn rug alsof hij net gevallen is door het dodelijke schot. Zijn licht gezwollen geslachtsdeel springt direct in het hoog. Iedereen kan duidelijk zien dat Noir linksdragend is.
Dat is waarschijnlijk de reden waarom het graf van Noir een van de grote trekpleisters is geworden van de beroemde Parijse begraafplaats Père-Lachaise. Een bezoek aan het graf van Noir zou de vruchtbaarheid stimuleren.
Contact met zijn geslachtsdeel zorgt voor een fantastisch seksleven. Raak je zijn linkervoet aan dan krijg je één kind, contact met zijn rechtervoet zorgt voor twee kinderen. Het koper rond de bobbel in zijn linkerbroekspijp glimt dan ook prachtig door al die mensen die er over geaaid hebben, net als dat van zijn voeten. Het graf functioneert voor velen als een probaat hulpmiddel bij masturbatie.
Noir had zelf waarschijnlijk nooit kunnen bevroeden dat hij zo herinnerd zou worden, maar het zou mij niets verbazen als hij zou glimmen van trots over zijn nagedachtenis. Hoe zou jij herinnerd willen worden?
Frank Meester is buitengewoon afdelingshoofd van BURO FLUDO.
Hij bedenkt manieren om met behulp van de filosofie
het leven iets minder ellendig te maken.
Elke week versgetypte levenstips ontvangen?
Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief
Opvoedboeken
Samen met Stine Jensen schreef ik twee opvoedboeken. Één voor ouders: De opvoeders. wat de filosofie de schipperende ouder kan leren en één voor kinderen: Hoe voed ik mijn ouders op? Een boek vol tips waarmee kinderen hun onopgevoede ouders een beetje kunnen helpen. Je vindt de boeken op de leuke dingen-pagina.
