En daarom zong ik Black Bird
Tja, wie ben ik? Als ik me dat zo afvraag heb ik daar geen antwoord op. Kun jij makkelijk zeggen wie je bent?
Stel je ontmoet iemand op een feestje die je er heel leuk en aardig uit vindt zien, en je wilt die ander graag beter leren kennen en vooral ook laten zien wie jij ‘echt’ bent. Hoe doe je dat?
Je raakt met elkaar in gesprek en je deelt met die ander wat je aanspreekt: wat je mooi vindt, waar je blij van wordt. Je praat over een boek dat je leven veranderd heeft, een film die je aan het huilen heeft gemaakt, een sociaal onrechtvaardige situatie die je aangrijpt.
Een van de eerste keren dat ik een afspraak had met Valerie, zong en speelde ik Black Bird van de Beatles voor haar op mijn gitaar. Nu denk ik: ‘hoe kon ik zo sentimenteel zijn?’ En als ik eerlijk ben kan ik me niet voorstellen dat ik het echt heb gedaan. Maar Valerie zweert dat het echt zo gegaan is. Als het al zo was, dan was dat natuurlijk ook omdat dat liedje mij raakte, en ik hoopte dat het bij haar hetzelfde gevoel opriep. Ze bleek gelukkig net zo sentimenteel als ik.
Zoals ik voor haar speelde, liet zij mij foto’s en schilderijen zien die ze gemaakt had en van kunstenaars die ze goed vond. We deelden dingen die belangrijk voor ons waren. Ik gaf haar een boek cadeau dat ik heel mooi vond: Oblomov van de Russische schrijver Ivan Gontsjarov. Het gaat over een man die de hele dag op zijn bed blijft liggen.
Valerie bleek nogal beledigd door het cadeau, ze had de indruk dat ik het had gegeven, omdat het iets over haar zei. Toen ik beweerde dat dat echt niet zo was – eerlijk is eerlijk, ze ging in die tijd veel uit en bracht dan vaak een groot gedeelte van de dag erna in bed door – maar dat ik het gewoon een heel mooi boek vond, wilde ze dat niet aannemen, wat ik ook wel weer snap.
Later bekende ze me dat ze het nogal saai vond, maar dat durfde ze toen niet te zeggen. Nou ja, saai! Ik vind het een geweldig boek. Heel knap hoe de schrijver iemand die alleen maar op bed ligt zoveel diepgang mee kan geven. Goed, Oblomov riep bij haar dus een andere emotie op dan bij mij en dat had ik een beetje verkeerd ingeschat.
Terug naar het begin: Wie ben ik? Wie zijn wij? Ik denk dat ik nu wel een antwoord heb op deze vraag. Als je wilt laten zien wie je bent, laat je dingen zien die je raken. Je bent dus wat je raakt.
Frank Meester is buitengewoon afdelingshoofd van Buro Fludo.
Hij bedenkt manieren om met behulp van de filosofie
het leven iets minder ellendig te maken.
